วัดพระธาตุช่อแฮ แพร่
สวัสดีครับ พบกับบทความใหม่ใน Better Life Blog
นำเสนอสิ่งดี ๆ สู่ชีวิต ขอบคุณที่ติดตามอ่านครับ
* สุข สงบ ร่มเย็น เพราะดูใจเป็น เห็นทุกข์ดับได้ *
รู้จักใจคือกำไรชีวิต ตอนที่ ๘/๑
รู้จักตัวเอง คิดถึงตัวเอง
เมื่อเราต้องการจะพรากใจของเราออกจาการคิดถึงคนอื่น ก็ต้องพาใจมาไว้ที่ตัวเรา เมื่อได้ดังนั้น ก็ต้องถามตัวเองก่อนว่า แล้ว * ตัวเรา * นี้คืออะไร ดังนั้นเราจึงต้องมาทำความรู้จักกับตัวเราเองก่อน
ตัวเรานั้นมีอยู่สองส่วน ก็คือ กาย กับ ใจ การคิดถึงตัวเองก็คือการคิดถึงกายและคิดถึงความรู้สึกของเรานั่นเอง
การคิดถึงกาย ก็คือ การตั้งใจเฝ้าสังเกตกายตามความเป็นจริงว่ากายกำลังทำอะไรอยู่ และอยูในอริยาบถไหน เช่น การนั่ง การยืน การเดิน การนอน เราก็สังเกตกายในอริยบถนั้น ๆ
ส่วนการคิดถึงความรู้สึก ก็คือ การเฝ้าสังเกตุความรู้สึกในใจของเราว่าขณะนี้กำลังรู้สึกอย่างไรอยู่ ความดีใจ โกรธ น้อยใจ ขัดใจ กลัว มีความรู้สึกอย่างไร ก็ให้สังเกตุความรู้สึกนั้น ๆ เมื่อสังเกตุได้ ใจก็จอยู่กับตัวมันเอง เพราะไม่มีเวลาให้ใจไปคิดถึงคนอื่น ความกังวล หงุดหงิด รำคญใจ จึงไม่มีโอกาสเกิดขึ้น .
เคยสังเกตไหมว่า เวลาเรารักใคร เรามักจะลืมคิดถึงตัวเอง มัวแต่คิดถึงคนที่เรารัก เวลาโกรธ ก็เช่นกันเหตุที่เราโกรธใคร ก็เพราะเราคิดถึงเขานั่นเอง แต่เป็นการคิดถึงในทางที่ไม่ดี เช่น เขาทำสิ่งที่ไม่ดีกับเรา หรือกับบุคคลที่เรารัก หรือคิดึงการที่เขาทำดีต่อบุุคคลที่เราเกลียด เราก็ไม่ชอบ ไม่พอใจ ขัดใจ แล้วเราก็โกรธ
หากต้องการจะหายโกรธ หายเกลียดใครสักคน ก็ให้หมั่นคิดถึงเขาแต่ในทางที่ดี ไม่นานเราก็จะหายเกลียดเขาไปเอง ทุกอย่างอยู่ที่วิธีคิด ถ้าไม่คิดเสียอย่าง รักก็ไม่เกิด ชังก็ไม่เกิด
ต่อไปนี้ หากเรารู้ตัวเมื่อไรว่าใจของเรากำลังโกรธ ก็ให้มองเข้าไปในใจ ในความรู้สึกของตัวเอง แล้วสังเกตว่าข้างในใจที่กำลังขัดเคืองอยู่นั้น เราเห็นอะไรบ้าง เช่น เห็นความขัอเคืองใจ เห็นความขัดเคืองใจ เห็นความมัวหมองใจ หรือเห็นอะไร เมื่อไรที่เรามองเห็นใจตัวเองและเข้าไปตามสังเกตใจได้ทัน เราก็จะหยุดคิดถึงคนอื่นไปโดยปริยาย เพราะต้องเบนความสนใจจากการคิดถึงคนอื่นมาสู่ตัวเอง และไม่มีโอกาสได้คิดถึงว่า ใครทำไม่ดีต่อเราและต่อบุคคลที่เรารัก หรือทำดีต่อบุคคลที่เราเกลียด เมื่อคิดได้แบบนี้ ความขัดใจก็จะไม่เกิดขึ้นอีก เราจึงสามารถหยุดความรู้สึกที่ไม่ดี ๆ ทั้งหลาย ด้วยเหตนี้พระพุทธเจ้าจึงทรงสอนให้ติดตามสังเกตดูใจของตนเอง
ย้อนดููใจของเราขณะที่กำลังโกรธเกลียดใครสักคนอยู่นั้น จะเห็นว่าเราต่างหากที่กำลังเป็นทุกข์ กำลังขัดเคือง และเร่าร้อนใจ ในขณะที่ คนที่เราเกลียด โกรธ นั้นไม่ได้มารู้เรื่องอะไรด้วย มีคำพูดทางธรรมง่าย ๆ ว่า * ยอมเป็น ย่อมเย็นได้ ยอมไม่เป็นก็เย็นไม่ได้ * หากเรารู้จักยอมเสียอย่าง ปัญหาต่าง ๆ ก็จะไม่เกิดขึ้น
แล้วทำอย่างไรจึงจะยอมได้
ลองสังเกตุดู หากเป็นคนที่เราไม่ชอบ แค่เขาทำผิดต่อเราเพียงนิดเดียว เราก็ไม่ยอมแล้ว แต่กับคนที่เรารัก แม้เขาจะทำผิดต่อเรามากมาย เราก็ยอมได้ ตัวอย่าง เช่น แม่กับลูก ไม่ว่าลูกจะก่อเรื่องอย่างไร แม่ก็ยอมได้ เพราะแม่รักลูก หากเรามองเห็นแต่สิ่งดี ๆ ในตัวเขา ไม่ว่าเขาจะทำผิดต่อเรามากแค่ไหน เราก็จะโกรธเขาไม่ลง
จบตอนที่ ๘/๑ อ่านต่อ ตอนที่ ๘/๒
ที่มา : หนังสือ * รู้จักใจ คือกำไรชีวิต * สำนักพิมพ์ อมรินทร์
พระอาจารย์มานพ อุปสโม ศูนย์ปฏิบัติธรรมเฉลิมพระเกียรติ ๘๔ พรรษาราชนครินทร์
(เขาดินหนองแสง) อ.แก่งหางแมว จันทบุรี
คัดลอกโดย : ณัฐนันท์ วังวีระนุสรณ์
๑๙/๐๙/๒๕๕๔ ๑๓.๓๗ น.
http://bit.ly/Bkk06-Club
http://on.fb.me/BCS2506
http://bit.ly/NuttanunPage
http://twitter.com/NuttanunWung
ส่วนการคิดถึงความรู้สึก ก็คือ การเฝ้าสังเกตุความรู้สึกในใจของเราว่าขณะนี้กำลังรู้สึกอย่างไรอยู่ ความดีใจ โกรธ น้อยใจ ขัดใจ กลัว มีความรู้สึกอย่างไร ก็ให้สังเกตุความรู้สึกนั้น ๆ เมื่อสังเกตุได้ ใจก็จอยู่กับตัวมันเอง เพราะไม่มีเวลาให้ใจไปคิดถึงคนอื่น ความกังวล หงุดหงิด รำคญใจ จึงไม่มีโอกาสเกิดขึ้น .
เคยสังเกตไหมว่า เวลาเรารักใคร เรามักจะลืมคิดถึงตัวเอง มัวแต่คิดถึงคนที่เรารัก เวลาโกรธ ก็เช่นกันเหตุที่เราโกรธใคร ก็เพราะเราคิดถึงเขานั่นเอง แต่เป็นการคิดถึงในทางที่ไม่ดี เช่น เขาทำสิ่งที่ไม่ดีกับเรา หรือกับบุคคลที่เรารัก หรือคิดึงการที่เขาทำดีต่อบุุคคลที่เราเกลียด เราก็ไม่ชอบ ไม่พอใจ ขัดใจ แล้วเราก็โกรธ
หากต้องการจะหายโกรธ หายเกลียดใครสักคน ก็ให้หมั่นคิดถึงเขาแต่ในทางที่ดี ไม่นานเราก็จะหายเกลียดเขาไปเอง ทุกอย่างอยู่ที่วิธีคิด ถ้าไม่คิดเสียอย่าง รักก็ไม่เกิด ชังก็ไม่เกิด
ต่อไปนี้ หากเรารู้ตัวเมื่อไรว่าใจของเรากำลังโกรธ ก็ให้มองเข้าไปในใจ ในความรู้สึกของตัวเอง แล้วสังเกตว่าข้างในใจที่กำลังขัดเคืองอยู่นั้น เราเห็นอะไรบ้าง เช่น เห็นความขัอเคืองใจ เห็นความขัดเคืองใจ เห็นความมัวหมองใจ หรือเห็นอะไร เมื่อไรที่เรามองเห็นใจตัวเองและเข้าไปตามสังเกตใจได้ทัน เราก็จะหยุดคิดถึงคนอื่นไปโดยปริยาย เพราะต้องเบนความสนใจจากการคิดถึงคนอื่นมาสู่ตัวเอง และไม่มีโอกาสได้คิดถึงว่า ใครทำไม่ดีต่อเราและต่อบุคคลที่เรารัก หรือทำดีต่อบุคคลที่เราเกลียด เมื่อคิดได้แบบนี้ ความขัดใจก็จะไม่เกิดขึ้นอีก เราจึงสามารถหยุดความรู้สึกที่ไม่ดี ๆ ทั้งหลาย ด้วยเหตนี้พระพุทธเจ้าจึงทรงสอนให้ติดตามสังเกตดูใจของตนเอง
ย้อนดููใจของเราขณะที่กำลังโกรธเกลียดใครสักคนอยู่นั้น จะเห็นว่าเราต่างหากที่กำลังเป็นทุกข์ กำลังขัดเคือง และเร่าร้อนใจ ในขณะที่ คนที่เราเกลียด โกรธ นั้นไม่ได้มารู้เรื่องอะไรด้วย มีคำพูดทางธรรมง่าย ๆ ว่า * ยอมเป็น ย่อมเย็นได้ ยอมไม่เป็นก็เย็นไม่ได้ * หากเรารู้จักยอมเสียอย่าง ปัญหาต่าง ๆ ก็จะไม่เกิดขึ้น
แล้วทำอย่างไรจึงจะยอมได้
ลองสังเกตุดู หากเป็นคนที่เราไม่ชอบ แค่เขาทำผิดต่อเราเพียงนิดเดียว เราก็ไม่ยอมแล้ว แต่กับคนที่เรารัก แม้เขาจะทำผิดต่อเรามากมาย เราก็ยอมได้ ตัวอย่าง เช่น แม่กับลูก ไม่ว่าลูกจะก่อเรื่องอย่างไร แม่ก็ยอมได้ เพราะแม่รักลูก หากเรามองเห็นแต่สิ่งดี ๆ ในตัวเขา ไม่ว่าเขาจะทำผิดต่อเรามากแค่ไหน เราก็จะโกรธเขาไม่ลง
จบตอนที่ ๘/๑ อ่านต่อ ตอนที่ ๘/๒
*ให้หยุดคิดถึงคนอื่นแล้วหันมาคิดถึงตัวเองแทน*
ที่มา : หนังสือ * รู้จักใจ คือกำไรชีวิต * สำนักพิมพ์ อมรินทร์
พระอาจารย์มานพ อุปสโม ศูนย์ปฏิบัติธรรมเฉลิมพระเกียรติ ๘๔ พรรษาราชนครินทร์
(เขาดินหนองแสง) อ.แก่งหางแมว จันทบุรี
คัดลอกโดย : ณัฐนันท์ วังวีระนุสรณ์
๑๙/๐๙/๒๕๕๔ ๑๓.๓๗ น.
http://bit.ly/Bkk06-Club
http://on.fb.me/BCS2506
http://bit.ly/NuttanunPage
http://twitter.com/NuttanunWung
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น